پست و کور
پست و کور که به آن کلاهک و میله نیز گفته میشود، در واقع نوعی ترمیم یا پروتز است که در شرایطی استفاده میشود که ساختار باقی مانده دندان برای پشتیبانی از تاج مصنوعی یا روکش کفایت نمیکند.
ساختار پست و کور
پست و کور شامل دو بخش اصلی است:
پست یا میله – میلة کوچکی که معمولاً از جنس فلز بوده و در داخل فضای ریشه دندان کاشته میشود و انتهای آن چند میلیمتر از ریشه بیرون میزند. از میله برای نگه داشتن کلاهک یا پرشدگی استفاده میشود. از آنجایی که میله در داخل مجرای ریشه قرار میگیرد، تنها زمانی از این روش استفاده میشود که دندان عصب کشی شده باشد.
کور یا کلاهک- کلاهک ترمیمی است که جایگزین ساختار از دست رفته دندان میشود. معمولا کلاهک از جنس کامپوزیت ساخته میشود. در بسیاری از موارد برای نگه داشتن کلاهک نیازی به میله نیست.
مزایای پست و کور
با این روش میتوان حتی دندانی را که بخش زیادی از آن تخریب شده و از دست رفته است، بازسازی کرده و روکش بر روی آن قرار داد. بدون این روش نمیتوان روکش را بر روی دندان محکم نصب و تثبیت کرد. در صورتی که نتوانید روکش دندان استفاده کنید عملاً زیبایی و کارایی چنین دندانی از دست میرود.
معایب پست و کور
در برخی موارد که برای متصل نگه داشتن کلاهک باید از میله استفاده شود، ممکن است مشکلاتی بروز کند. هنگامی که میله در مجرای ریشه قرار میگیرد، به علت تفاوت فیزیکی قابل توجهی که با جنس ریشه دارد، ممکن است در اثر وارد آمدن نیرو باعث شکستگی ریشه دندان شود. در واقع میله باعث تقویت دندان نمیشود بلکه نقطه ضعفی برای آن ایجاد میکند.
در برخی شرایط هنگامی که نرخ عدم موفقیت تک تک مراحل درمانی شامل عصب کشی، پست و کور و روکش دندان را در کنار هم قرار میدهید به این نتیجه میرسید ممکن است کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت گزینه بهتری باشد.
با این حال هزینه ایمپلنت بسیار زیاد بوده و برخی از بیماران نمیتوانند از این روش استفاده کنند. به همین علت با وجود تمام این موارد پست و کور ممکن است هنوز برای بسیاری از شرایط و افراد بهترین گزینه باشد.
در هر صورت پیش از تصمیم گیری باید با دندانپزشک مشورت کنید. دندانپزشک با توجه به شرایط شما بهترین گزینه را پیشنهاد میکند.